In 'mijn zomergasten' mag Jiskefet niet ontbreken. Jiskefet: één grote snoepfabriek voor liefhebbers van absurdistische humor. Zelf was ik een liefhebber van het 1e uur en keek al elke week trouw voordat Jiskefet bij het grote publiek populair werd met Debiteuren Crediteuren. Daarom ook een aantal ietwat oudere filmpjes die de tand des tijds moeiteloos doorstaan.
De Dierenwinkel: een serie heerlijk absurdistische sketches met prachtige dialogen en bijzonder taalgebruik. Alleen al de setting met de dozen met dieren... Briljant!
In Jiskefet werd relatief vaak een sketch gemaakt met een verwijzing naar de 2e wereldoorlog. Zo ook in deze aflevering van de dierenwinkel. Hilarisch wanneer de duitse dieren zich gaan laten horen...
Duitse Dieren
Lachen is herkennen. Deze wetmatigheid is bij alle soorten van humor van toepassing. Het moet resoneren met iets dat je kent.
Het filmpje English Sport heeft een aantal facetten die onmiskenbaar herkenbaar zijn: De toon van de stemmen van de commentatoren, de outfits van de spelers, de herhalingen...Alles appeleert aan herkenning. En zo wordt een volslagen absurdistisch filmpje toch heel herkenbaar.
Hoe verzin je het... Wederom:briljant!
English Sport
Oboema Sesetokoe was wat mij betreft een van de leukste typetjes van Michiel Romeyn. Later nog een keer van stal gehaald toen Obama president werd.
De dichtende Oboema is wat mij betreft een zeer geslaagde persiflage van kunstzinnige programma's. Geweldig timing en dito artistieke muzikale ondersteuning. En compleet hilarisch wanneer Oeboema blijft 'hangen'
Gedicht van Oeboema
Fietsen in de Caravan; alleen al het hele decor...:
De caravan, het industrieterrein, het ontsmettingsmiddel op tafel...
Geweldige rol van Kees Prins als aanbieder van 'de dienst'. Zijn blik wanneer de geluiden in de caravan toenemen zijn een oscar waardig. Absurdisme voor gevorderden...
Fietsen in de caravan
Geweldige openingsdialoog:
MR: "Ik zoek een boek voor mijn vriendin"
Verkoopster: "Dat kan"
MR: "Wat kost dat?"
Ook hier wederom een geweldige bijrol van Kees Prins. Wat maakt zijn typetjes toch zo herkenbaar?
