De Social Media revolutie is een feit.

In de afgelopen zeven jaar is de wereld in hoog tempo veranderd en hebben de Social Media voor een ware revolutie gezorgd. Met ook de nodige consequenties voor het bloggersvak:
teksten moeten bij voorkeur verpakt worden als quote van 140 tekens, zoals bij een Twitter-post, of in een piepklein status-update schermpje op Facebook worden geperst.
Een blog met lange lappen teksten en uitgebreide analyses, zoals dit weblog, is niet meer van deze tijd. En eerlijk is eerlijk: ook ik schrik tegenwoordig snel terug wanneer ik vanuit een Facebook-post wordt doorgelinkt naar een artikel met meer dan 25 regels tekst. Nee, dan is een leuk filmpje of foto makkelijker consumeerbaar binnen die overdaad aan prikkels.

Hoezeer de opkomst van de Social Media de wereld heeft veranderd is te zien aan een uitspraak van Eric Schmidt (CEO Google):
'There was 5 exabytes of information created between the dawn of civilization through 2003, but that much information is now created every 2 days, and the pace is increasing...'

Ofwel: met zijn allen creëren we nu elke 2 dagen meer informatie dan de mensheid in zijn geheel tot 2003… Dus dat wij als mensen nog moeten leren hoe we met deze hoeveelheid informatie om moeten gaan lijkt me een open deur. Wie het Internet wil ‘uitlezen’ heeft in ieder geval een aardige klus.

In 'To Tweet or not to Tweet' was al te lezen dat ik zo mijn bedenkingen heb bij de kwaliteit van de oneindige stroom aan berichten die via de Social Media voorbij komt. Maar los van mijn bedenkingen: het is de realiteit. En je tegen de realiteit verzetten heeft weinig zin. De wereld verandert en dat is van alle tijden. En dat het vooral de ouderen zijn die zich tegen de nieuwe tijdgeest verzetten ook. In die zin herhaalt de geschiedenis zich keer op keer. Wellicht is mijn weerstand op een aantal fronten een teken dat ik de transformatie van ‘oudere jongere’ naar ‘oudere’ nu langzaam ga maken?
 
De balans opmaken
Dit laatste blog is een mooi moment om de balans op te maken. Wat heeft dit weblog mij gebracht? Het antwoord is: veel. Niet zozeer in financiële zin* maar wel in de bredere betekenis.
*mijn experiment met Adwords advertenties heeft in 3 jaar tijd in totaal zo’n 10 euro opgebracht.

Zo leidde Toverrijst, een artikel over het rijstexperiment, al snel tot de website toverrijst.nl. En deze website was dan weer mede de inspiratie voor de Verwonderdag. De vraag is of deze ‘keten der dingen’ gebeurd zou zijn zonder dit blog als katalysator. Ik denk van niet.

Iets opschrijven en de wereld in sturen maakt ook dat sommige ideeën krachtiger worden en je je als vanzelf meer gaat committeren aan het realiseren van het idee. Zo schreef ik in 2007 over mijn toen nog heel vage ‘kasteel-in-frankrijk-idee’ en twee jaar later was dit idee al realiteit geworden en organiseerde ik een Inspiratieweek in Frankrijk. Ook hier denk ik dat dit weblog een belangrijke schakel was om daadwerkelijk tot actie over te gaan.

Bijzonder was ook dat het artikel De valentijnskaart leidde tot maar liefst twee uitnodigingen om deel te nemen aan een TV-programma.
De 1^e keer was dat als ‘deskundige’ en bedenker van het ski-leraar-effect. Toen RTL mij belde om met me te spreken over het ski-leraar-effect, had ik nog niet door dat dit ook om een opname ging waarin ik een ‘deskundige’ was.Tot mijn verbazing trof ik een cameraploeg aan bij het wegrestaurant waar we hadden afgesproken. En zo was ik 2½ uur later al bij Editie NL te zien als ‘deskundige’ over verliefdheid op de skileraar.
Met een verkeerde naam in de lower-third, die bedoeld is om de autoriteit van een persoon te bekrachtigen, werd het al met al een hilarisch optreden.
 

Frank Emck als deskundige bij Editie NL

Meer recentelijk werd ik naar aanleiding van 'De valentijnskaart' nogmaals gevraagd om deel te nemen aan TV-programma. Nu ging het om het SBS-programma 'Ik denk aan je', een serie over bijzondere verhalen achter een kaartje. Ik heb deze tweede keer gepast . Mijn 15-seconds-of-fame als goeroe ‘Frank Emck’ waren wat mij betreft voldoende geweest.