Second Life is zeker niet nieuw, maar wel nieuw voor mij.
Virtuele werelden hebben mij altijd al geïntrigeerd. Een bezoekje aan Second Life stond dan ook al lang op mijn to-do-lijstje. Maar op de één of ander manier kwam het er nooit van. Maar nu was het momentum daar: ik had meer twijfels dan ooit over de te volgen koers in het 'echte leven', dus het was tijd om hier even aan te ontsnappen en onder te duiken in een andere wereld.
In Second Life kun je zijn wie (of wat) je wilt.
Second Life (SL) is een immense, virtuele wereld waarin je je middels een zogenaamde 'avatar' kunt begeven.
Het leven in Second Life is maakbaar, dat begint al met je uiterlijk. Je kunt je avatar er precies zo uit laten zien als je wilt. Opvallend is dan ook dat zo'n negentig procent van de vrouwen ervoor kiest zich 'vorm te geven' als een verleidelijke (sex)godin. Inclusief bijpassende minimale kleding en een gemiddelde schoenhak van ongeveer tien centimeter. Mannen zijn nóg voorspelbaarder en lijken standaard te kiezen voor een enorme berg spieren die ze bedekken met indrukwekkende hoeveelheden tatoeages. Stoer, stoerder, stoerst...
Alleen al dit soort keuzes geven psychologen volop voer. De avatar zegt namelijk altijd iets over de persoon erachter en een gemiddelde avatar zegt weer veel over een groep.
In SL kunnen mensen dus zijn wie ze zouden willen zijn en misschien zegt een avatarkeuze soms wel meer over een persoon dan hoe ze zich in het echte leven gedragen.
'Imagination is everything'
Veel onmogelijkheden in het echte leven zijn in SL wel mogelijk. Zo kun je in SL bijvoorbeeld vliegen als een vogel. En je kunt jezelf van de ene naar de andere locatie teleporteren door een druk op de knop. 'Beam me up Scotty', erg handig!
Je kunt in Second Life eigenlijk zo'n beetje alles doen wat de menselijke geest kan bedenken: van ballonvaarten over de Serengeti tot het bezoeken van sleazy stripclubs. Van dansen bij een hippe DJ tot het als zeemeermin onderduiken in een feeërieke sprookjeswereld. Second Life is een wereld van oneindige mogelijkheden. Het creërend vermogen van de menselijk geest is de enige beperking.
Maar ook al zijn er binnen SL vrijwel geen beperkingen, het blijft natuurlijk een uit pixels opgebouwde virtuele wereld. Dit betekent: geen geuren, geen smaak en ook geen tast. Bij een virtuele wijnproeverij mist er toch echt wel iets... En dus wordt je eigen beleving van SL vooral dat wat je geest ervan maakt.
Man of vrouw?
Bij mannen en vrouwen in SL weet je niet of dit ook mannen en vrouwen zijn in het echte leven. Ongeveer één op de vier mannen kiest ervoor om als vrouw door SL te gaan en ongeveer één op de twaalf vrouwen kiest voor een leven als man in Second Life. (Bron: Second Life, het officiële handboek)
Veiligheid van de anonimiteit
Er zijn een aantal aspecten die een wereld als Second Life interessant maken. Zo is de openheid van haar bewoners opvallend. Gesprekken met een onbekende kunnen in enkele minuten de diepte in gaan. Juíst met een onbekende kun je gemakkelijk praten over onderwerpen waar je in het 'echte' leven je vingers niet aan brand. Dit verschijnsel zit in de veiligheid van 'de onbekende'. Je hebt geen verleden met elkaar en (waarschijnlijk) ook geen toekomst. Daar waar je in het echte leven op je ideeën wordt afgerekend, biedt SL een vrijplaats om deze openlijk te uiten. Een gesprek van avatar tot avatar heeft in SL immers geen consequenties.
Verdrongen verlangens
Verder komen dingen die in het echte leven worden weggedrukt, in Second Life juist in uitvergrote vorm aan de oppervlakte. Zo valt bijvoorbeeld direct op dat iets als 'BDSM' groot is in Second Life. Heel groot zelfs. Niet zo heel vreemd als je bedenkt dat veel fantasieën en verlangens in een gebied huizen waar het verstand niet bij kan. En waar mogelijk schaamte en schuldgevoel regeren. Maar ook al vind het verstand dat het er eigenlijk niet zou mogen zijn, Het is er. Punt. In een 'veilige' omgeving, verscholen achter een avatar, komt deze onderstroom tot leven.
Vliegen door de duisternis..
Ook is er een opmerkelijke hang naar 'het duister' zichtbaar. In Second Life lopen hoeveelheden vampieren rond waar Transsylvanië jaloers op zou worden. Meestal zijn dit hele aardige en leuke vampieren die een soort spel van onschuldige roleplay spelen. Maar onderliggend lijkt er in SL ook een meer zware en serieuze, donker sfeer te hangen. Het lijkt erop dat SL een omgeving biedt waar mensen hun schaduwkanten meer vrij laten en deze in een relatief veilige omgeving willen onderzoeken.
'Perception is reality'
Hoe echt is SL? Veel mensen die het niet kennen barsten - zoals altijd - van de (voor)oordelen. Zo hoor ik nu ik op SL actief ben geregeld dat mensen SL een beetje sneu vinden. Iets voor mensen die er in het 'echte leven' niets van bakken. De werkelijkheid is natuurlijk heel wat genuanceerder. Natuurlijk is Second Life voor velen een soort ontsnapping aan het leven van alledag, maar dat is het wegduiken in een goed boek of film in wezen ook.
Second Life daarentegen, voelt al snel echter dan een boek of een film. Want hoewel de omgeving van je avatar virtueel is, de mens achter de avatar is dat zeker niet. En dus zijn er echte gevoelens, echte relaties, echte drama's (veel zelfs)... En zo wordt SL al snel zó echt dat veel mensen worden ingehaald door hun problemen uit hun echte leven; problemen waaraan ze juist wilden ontsnappen! Het lijntje tussen 'second-' en 'first life' wordt daarmee soms flinterdun. Fascinerend.
My Second Life
SL is zo groot en veelomvattend dat deze wereld nauwelijks in een blog te pakken is. Vandaar dat ik besloten heb het bloggen over Second Life uit te besteden aan mijn verslaggever ter plaatse: Dionysos Gandt, mijn alter ego in Second Life.
In wezen is Dionysos niet zo heel verschillend van mij. Een soort uitvergrote versie. Hij durft iets meer, ziet er iets beter uit, kleedt zich opvallender, is wat vrijer en oordeelt minder snel. Maar verder is het DNA van Dionysos en dat van zijn schepper duidelijk aan elkaar gelinked.
Ik duik de komende tijd dus af en toe onder in Second Life onder de naam Dionysos Gandt. Mensen die Dionysos willen volgen, dat kan via www.my-secondlife.net. Commentaar van mensen zonder 'tweede leven' is ook welkom!
En voor de duidelijkheid: vanaf dit moment laat ik het los en heb er feitelijk niets meer mee te maken. Alles wat Dionysos schrijft is geheel voor zijn eigen rekening ;-)
Dionysos Gandt
Dionysos is als blogger meegegaan met zijn tijd en weet - en dat beter dan zijn 'schepper' - hoe bondige verhalen te publiceren. Hij maakt geen ellenlange analyses zoals ik die hier maak. Verder is Dionysos actief op sociale media als Twitter, Facebook, Hyves en Youtube. En ook het volgen van Dionysos gaat natuurlijk zoals dat bij deze tijd hoort: via een RSS-feed. Er is zelfs een heuse trailer.
