Emigratie
Achtervolgd door emigratie
Dag 26 - Port Fairy (Australië)
| |
'Kaken des Doods' in The Grampians | De tijd vliegt! Eerst ontbijten in Port Fairy en vervolgens noordwaarts richting "The Grampians", een groot National Park (80 km lengte x 50 kilometer breedte!) in het zuiden van Australië. Met een smetteloze blauwe lucht en zo’n 20 graden is het weer ronduit superperfect. Na de rustdag voel ik me extreem fit en ik informeer bij het visitor-centre dan ook naar de mogelijkheden in de regio voor extreem-fitte-mensen. Het wordt de beklimming van Mount Abrupt en dit is de mooiste track die ik tot op heden in Australië gelopen heb. Op de top een grandioze 360-graden view waarbij je zonder problemen 30 kilometer ver kan kijken. Ik sta overigens als enige boven en heb de hele track geen mens gezien; "it’s lonely at the top".Hoe toeristisch sommige stukken van Australië ook moge zijn, als je de moeite neemt om een stukje te gaan lopen dan lijkt het soms of je de enige overgebleven aardbewoner bent. Op de afdaling ontmoet dan toch nog 2 mensen die bezig zijn met de klim. Even tijd voor een praatje. Het paar blijkt Nederlands van origine en is 30 jaar geleden naar Australië geëmigreerd. En duidelijk nog altijd blij met deze stap want volgens hun staat de rust, de ruimte en de relaxte ‘no-worries-mentaliteit’ in schril contrast met het gejaagde leven in Nederland.
Ik rij laat in de middag naar het plaatsje Halls Gap in het midden van The Grampians en check in het eco-hostel aldaar. Het hostel is ronduit geweldig en ik kan geen ander cijfer dan een hele dikke 10 geven. De kamergenoten in het hostel spreken me wat minder aan dus een beetje afstandelijke en gereserveerde houding aannemen want voor je het weet heb je een ongewenste uitbreiding van de vriendenkring te pakken. Even later op het terras voor het hostel spreek ik met een Nederlandse dame. De ex-verpleegkundige reist nu een jaar in Australië rond en is op dit moment bezig om alle papieren in order te krijgen om....definitief te emigreren!
Wonderlandwalk |
| Dag 27- Halls Gap (Australië)
25 graden. Topweer, toptracks, topfit, dus alle basisingrediënten zijn daar voor een topdag. Vandaag staat de “Wonderlandloop” op het programma. Deze track is net zo leuk, zoniet nog leuker, dan de Mt Abrupt beklimming gisteren. Het wordt wel een zware dag want door een foutje van de regie neem ik het verkeerde pad terug en loop ik zo’n 7 kilometer om op een track van toch al bijna 10 kilometer klimmen en klauteren. Maar dit mag de pret niet drukken. Ik ontmoet op de track wederom het geëmigreerde Nederlandse koppel van de dag ervoor en we zijn het erover eens dat we een zeer goed gevoel hebben voor het kiezen van de mooiste tracks. Ze komen terug op hun emigratieverhaal en informeren nieuwsgierig waarom iemand als ik niet naar Australië zou willen emigreren. Goede vraag.
In de late middag een rondje door het hostel om te kijken of er inmiddels leuke mensen gearriveerd zijn. Maar helaas, daar ziet het niet naar uit. Ik besluit dan toch maar in te gaan op de avances van Michael, een Duitse kamergenoot die de pub wil opzoeken om wat te eten en te drinken. Michael is duidelijk een reiscontact die ik plaats onder de groep B-vrienden. En een B-vriend is net als een B-film; je kijkt ernaar, je luistert ernaar maar eigenlijk vind je er niets aan. Maar A-vrienden zijn nou eenmaal niet altijd op afroep beschikbaar en bij een gebrek aan A-vrienden zijn er doorgaans 2 opties:
Ofwel met een B-vriend zoals Michael genoegen nemen (inclusief irritant slecht engels met zo’n een jammerende Duitse ondertoon), ofwel je strategisch terugtrekken en jezelf van gezelschap voorzien.
Gelukkig is er nog wel zoiets als bier en met bier veel plezier (zelfs met een B-vriend als Michael).
Rond 12 uur terug in het hostel ontmoet ik in de keuken nog een Nederlander die.... anderhalf jaar geleden naar Australië geëmigreerd is. Het lijkt haast wel of elke Nederlander die ik de laatste dagen ontmoet geëmigreerd is of plannen in die richting heeft. We zijn het erover eens dat de mensen in dit land gemiddeld veel vriendelijker en behulpzamer zijn dan in Nederland, dat het klimaat heel wat prettiger is en de sfeer meer relaxed. Wat mij weer terugbrengt naar de vraag eerder op de dag. Wat houd mij in Nederland? Tijd om daar eens een nachtje over te slapen.
| 
