Even na twaalven wordt ik opgepikt door Campwild Adventures voor de tour naar Kangaroo Island. De prijzen voor de ferry naar het eiland waren dermate duur dat ik besloten had dit niet met de auto te gaan doen en een tourtje te boeken. En achteraf een heel goede beslissing.
In de 4WD (four-wheel-drive) zie ik bijna direct al dat het goed zit met de groep.
Hoofdrolspelers:
Imke (v)
Dame uit Duitsland, senior backpacker, gepokt en gemazeld, nu zo'n 7 maanden in Australië en over een maandje door naar Zuid-Afrika. Topfunctie thuis en nu op een soort sabbatical.
Doreen (v)
Vriendin van Imke uit Duitsland die 4 weken met haar meereist. Een vrouw waarop iedere man op z'n minst een beetje verliefd wordt: gezicht met ragfijne lijnen, blauwe ogen waarvan 1 blik voldoende is om voorgoed verkocht te zijn, nauwelijks make-up maar die is geheel overbodig. Doreen is de klassieke 'Natural Beauty'. Tevens de nachtmerrie voor alle vrouwen die wat minder bedeeld zijn door moeder natuur. Het leven is niet altijd eerlijk! Maar wat een plaatje...
Garreth (m)
Ideale schoonzoon, behulpzaam, geïnteresseerd, attent, goodlooking. Een beetje het type mens die je wel aardig moet vinden gewoon omdat hij echt aardig is.
Chris (v)
Ideale schoondochter, vriendin van Garreth (hoe kan het ook anders), intelligent, sociaal, innemend. Iemand waar je meteen aan ziet dat die nooit een vlieg kwaad zou kunnen doen, de goedheid zelve.
Bijrollen (m/v)
Een koppeltje uit Duitsland en een Zwitserse als figuranten.
Reisleiding:
Jo (v)
Groepsgericht, dapper, avontuurlijk, type reiziger, schat van een meid, hart op de goede plaats en klein van stuk (hooguit 1,60 wat een mooi contrast vormt met de grote 4WD die ze bestuurt) Iemand met wie je eigenlijk al bevriend was voor je haar kende. Ik kan van begin af aan dan ook niets fouts doen bij Jo en andersom. Binnen een korte periode hebben we dan ook besloten als we later groot zijn te gaan trouwen. Zou het dan toch kunnen, een 'vrouwvriendin' zonder dat er een behoefte is aan een echte man-vrouw relatie?
Lee (m)
trainee travelguide' met deze tour als laatste meeloopstage voor hij life gaat. Heeft direct de rol als hofnar op zich genomen maar in de goede zin van het woord. Ongekend grappig en scherp maar zelden ten koste van anderen. Een gezicht dat zo in de muppetshow kan maar ook dat in de goede zin. Kan toveren met woorden, is creatief en origineel. Onder het harnas een verassende diepgang. Lee is tevens het type reiziger: heeft al zo ongeveer op de halve wereldbol geleefd en is nu net terug van een klein jaartje op bounty eilanden in Thailand. De dagindeling aldaar: 'some writing, beachvolleybal and just relax and enjoy'. En af en toe wat werken om accommodatie en eten te bekostigen. Een levensstijl die in Holland geheel onbekend is.
Op een of andere manier passen de leden van de groep perfect bij elkaar. De diverse groepsrollen worden automatisch verdeeld en de groep is duidelijk meer dan de som der delen. De groep is eigenlijk zo goed dat het geheel niet meer uitmaakt waar je naar toe gaat. Zo lang je maar gaat! Ook ik fungeer mede dankzij de groep op een ongekend hoog niveau en zou in navolging van Garreth ook bijna het etiket ideale schoonzoon waard zijn! (afgezien van de looks dan natuurlijk)
Op de foto met Imke (l) en Doreen (r)
Na een dik uur rijden en enkele korte stops gaan we met een piepklein bootje van 'Campwild Adventures' op zee naar Kangaroo Island. Het weer is wederom top (zo'n 25 graden) en na aankomst op het eiland op weg naar de kampplaats voor een BBQ en de 1e overnachting. Na het eten is rond het kampvuur de tijd daar voor een nadere kennismaking met de groepsleden en er is overvloedig alcohol beschikbaar als smeerolie voor dit proces. Een uurtje na middernacht organiseert Lee nog een extra night-wildife-tour. Het grootste deel van de groep gaat slapen maar ik ga samen met Imke en Doreen in een zeer geslaagde dronkenschap nog even mee op pad. Lee weet alles nog leuker maakt dan het al is. Het gaat er niets een zozeer om wat hij zegt maar met name om hoe het gezegd wordt en de bijhorende mimiek: "Here we have a thing we call a car in Australia; in the car we see the australian bush elefant. They difficult to spot because they are pink en that's one of the reasons they are not allowed to drive after midnight .." Geweldig!
Dag 34 - Kangaroo Island (Australië)
Doreen is vandaag jarig en wordt 29 jaar. Ook ik ben natuurlijk volledig onweerbaar tegen de charmes van deze wondervrouw en ben blind voor haar gevallen. Vanwege haar verjaardag breng ik haar in de ochtend een kopje thee op 'bed' (lees swag in de open lucht) en de paar blikken die ik daardoor met Doreen kan uitwisselen zijn haast niet te beschrijven zo onaards goed. Daar kan geen enkele vorm van sex tegenop! Elk Doreen-moment voelt als een geschenk. Indien er een religie komt die een hemel met een eeuwig durend Doreen-moment beloofd dan ben ik met terugwerkende kracht bekeerd en ga desnoods de rest van mijn leven het klooster in.
Met 1 vinger... (remarkable rocks)
Het weer gaat vandaag richting de 30 graden en het wordt wederom een topdag. In de binnenlanden van het eiland op zoek naar koala's, zeehonden aan de kust, slangen op de snake-trail en tot slot pinguïns na de zonsondergang. Eigenlijk maakt het niet eens zoveel uit wat we doen want de groep is zo goed dat we ook zonder problemen een hele dag zouden kunnen ouwehoeren over de geschiedenis en herkomst van de 'pink-australian-bush-elefant'.
Het is een perfecte dag voor mooie wildlife foto's maar eigenlijk zou ik het liefst de hele dag Doreen-foto's maken. Doreen die zit, Doreen die staat, Doreen die loopt, Doreen met warme sweater, Doreen in sexy topje, Doreen die kopje thee drinkt, Doreen die naar koala lacht, Doreen die even de ogen sluit, enz. enz. enz. Maar ik weet me netjes te gedragen en maak zelfs geen stiekeme foto's.
Wanneer we in de avond terugkomen van de pinguïnsafari is er inmiddels een 2e tourgroep op de kampplaats gearriveerd en deze heeft reeds rond het kampvuur plaatsgenomen. Tom is de travel-guide van de andere groep en gedurende de avond begin ik steeds meer onder de indruk te raken van zijn kwaliteiten. Hij is heel relaxed, kundig, weet waarover hij praat, speelt didgeridoo maar is vooral een meester in het vormen van een groep. Onopvallend bouwt hij de brug tussen beide tourgroepen en trekt mensen bij de groep die eruit dreigen te vallen. Als ik wat later op de avond met Tom een biertje drink wordt snel duidelijk dat niet alles wat hij doet een onbewuste gave is. Hij spreekt over de 'group dynamics' en de belangrijkste aspecten die daarbij komen kijken. Een natuurtalent als Tom valt des temeer op wanneer je hem gaat vergelijken met het (in vergelijking met Tom) hopeloze gemiskleun van de gemiddelde manager in Nederland. Eigenlijk zouden alle potentieel leidinggevenden een tijdje bij Tom van Campwild Adventures in de leer moeten gaan! Petje af.
Dag 35 - Kangaroo Island (Australië)
Je had het kunnen verwachten. De eerste dames uit de tourgroep vertonen verliefdheids-verschijnselen richting Lee. Imke heeft het duidelijk het zwaarst te pakken. De humor en charme van Lee in combinatie met het ski-leraar-effect maakt hem onweerstaanbaar. Zelfs ik ben op mijn manier een beetje verliefd op Lee maar focus me ook vandaag natuurlijk op de Doreen-momenten.
Zandduinen in 'Little Sahara'
In de ochtend eerst naar de 'little sahara', een woestijngebied met hoge zandduinen. We gaan sandboarden wat inhoudt dat je zittend op een plank met hoge snelheid naar beneden gaat. Errugg leuk. Vervolgens is er tijd voor wat relaxen op het strand. Uiteraard is Doreen in bikini ook meer dan het aanzien waard. Interessant is dat ik Doreen eigenlijk nog geen seconde door een seksuele bril heb bekeken. Doreen heeft zoveel gratie, klasse en verfijndheid dat de aantrekkingskracht het seksuele overstijgt en op een veel hoger niveau terecht komt. In de middag als laatste eiland-activiteit op het strand gaan kijken naar het wel en wee van zeeleeuwenkolonie. Het machogedrag van de mannetjes en al het bijhorend machtsvertoon maakt dat je hier uren met plezier naar zou kunnen kijken. Maar het wordt langzaam aan tijd voor de terugreis.
In de avond terug in Adelaide is het tijd voor de after-tour die Lee geregeld heeft. Een after-tour bestaat natuurlijk uit een after-party en een after-party betekent weer een gezonde dosis alcohol. De stemming zit er goed in en het wordt weer uitermate gezellig. Op het terras laat Lee zijn oog vallen op een drietal exotisch uitziende dames 2 tafeltjes verder. De dames hebben een Cleopatra-achtig uiterlijk en lijken één voor één femme fatales. Ik vraag Lee wat hij van de dames denkt. Met een blik waarin de nodige zelfspot zichtbaar is en een toon die de uitspraak bijna een filosofisch karakter geeft antwoord Lee: "I know what I want, but I don't know how to get it"'. .
Met deze Lee-quote in gedachte werp ik nog even een blik op Doreen. "I know what I want, but I don't know how to get it". Doreen is op deze avond uiterst stijlvol en subtiel sexy gekleed, drinkt een cosmopolitan-cocktail (mooie vrouwen zijn vaak ook dure vrouwen) en werkelijk alles aan haar lijkt te kloppen. Een gewetensvraag is natuurlijk wat er van die mooie Doreen over blijft in een andere verpakking. Maar één blik van Doreen is voldoende om deze vraag in de kiem te smoren. Doreen en verpakking zijn één. Ze is in elk geval heel gewoon gebleven en gedraagt zicht eigenlijk als een heel gemiddelde vrouw. Eigenlijk is een Doreen iemand die je nooit in het echt moet 'krijgen'. Want als je haar 'hebt' wordt waarschijnlijk de magie doorbroken en kom je tot de schokkende ontdekking dat ook Doreen wel eens naar het toilet gaat en dat ook Doreen na een iets te knoflookrijke maaltijd niet meer een 100% frisse adem heeft. Dit neemt niet weg dat ik op subtiele wijze haar emailadres heb bemachtigd en de komende jaren dagelijks lange liefdesbrieven ga sturen. Maar dat spreekt natuurlijk voor zich.
Samenvattend krijgt de tour naar Kangaroo Island een dikke 10. Bedankt Jo voor de goede zorgen, bedankt Lee voor je onnavolgbare hersenspinsels, bedankt Tom voor de lessen in groepsprocessen en bedankt Doreen voor die enkele mooie Doreen-momenten. Die neemt niemand me meer af!
Nawoord Veldhoven 2006 De trip naar Kangaroo Island was natuurlijk met name zo leuk dankzij Doreen. Verliefdheden zijn er in vele soorten en maten en ik denk dat het type verliefdheid ik bij Doreen ervoer veruit de gezondste variant is: het was er een zonder de minder prettige bijverschijnselen zoals het niet kunnen eten of de drang om een persoon te willen claimen. Verder was het opmerkelijk dat de verliefdheid vrijwel per direct optrad: Een beetje oogcontact was al voldoende om allerlei stofjes aan te maken (serotine? dopamine?) die zorgdragen voor een gelukkig, zelfs bijna euforisch gevoel.
Achteraf gezien denk ik dat deze verliefdheid zo leuk was omdat ik deze zelf geen seconde serieus heb genomen. Het verliefdheidsgevoel wel heel leuk maar op een ander niveau was er geen enkele behoefte daar verder iets mee te doen of actie op te ondernemen. En daardoor dus alle rust om optimaal genieten van de chemische cocktail die Doreen bij mij wist te triggeren. Daarbij was ik bijna 10 jaar niet meer echt verliefd geweest en was het lekker om weer eens in deze toestand van tijdelijk ontoerekeningsvatbaarheid te verkeren. Ik kan me goed voorstellen dat deze toestand voor sommige mensen verslavend werkt.
Eigenlijk zou iemand als Doreen als alternatieve geneeswijze in het pakket van een ziektekosten-verzekering moeten worden opgenomen. Gewoon af en toe een uurtje in de blauwe ogen van Doreen turen. Dat werkt stemmings- en energieverhogend en voelt uitermate gezond aan.
Na terugkomst in Nederland heb ik nog kort met Doreen gemaild. Maar zonder de blauwe ogen was de betovering al snel weg. En in de mail bleek Doreen heel wat minder leuk en interessant dan bovengenoemd verhaal doet vermoeden. Eigenlijk wist ik dat al op Kangaroo Island, vandaar ook het niet te serieus nemen van dit verhaal.
Neemt niet weg dat er niks mis mee is om af en toe eens een beetje hevig verliefd worden. Ik ben er klaar voor ;-)
