De analyse over ’schoonheid’^* is persoonlijk een van mijn favoriete analyses uit mijn reisdagboek. Met name om dat het een onderwerp betreft waarop een soort taboe lijkt te rusten. En om een taboe bespreekbaar te maken zal deze eerst benoemd moeten worden.

Persoonlijk denk ik dat het bezitten van schoonheid misschien wel net zo bepalend is in het leven als het hebben van een goede opleiding. Mooi zijn heeft veel voordelen. ’Discriminatie’ op basis van uiterlijk is voor iedereen die kan zien dagelijks waar te nemen. En toch is het een onderwerp waarover maar zelden open gesproken wordt. Het lijkt erop alsof we met z’n allen hebben afgesproken als struisvogels de kop in het zand te steken en doen of het onderwerp niet bestaat.

Ik geloof zelf dat het van meer respect getuigt om iets te benoemen dan te doen of iets niet bestaat. Pas als je iets benoemd kan het bespreekbaar worden, en indien iets bespreekbaar is kan er mogelijk een verandering ontstaan in gedrag.

Zelf ben ik ook behoorlijk gevoelig voor schoonheid. Bij een, in mijn ogen, mooie vrouw kan dat zelfs tot een soort van wegsmelten leiden waarbij nauwelijks nog ruimte is voor een meer realistische benadering van een persoon. Andersom, bij lelijkheid, doet zich iets vergelijkbaars voor. Rationeel gezien vind ik dat niet goed, maar het is wel zoals het werkt. De reactie op schoonheid is een natuurlijke en gebeurd automatisch. Ik heb de wereld en de mens niet uitgevonden...  Het enige wat je kan doen is je bewust worden van dit soort reacties en jezelf een beetje bijsturen als je het fenomeen signaleert.

In 2000 ging ik met mijn toenmalige vriendin een kat uitzoeken in het asiel. De 1e keer waren we niet geslaagd een leuke te vinden, de 2e keer namen we Nikkie mee naar huis. Deze kat was er bij onze eerste bezoekronde ook al maar was toen (ziek en met een grote groene snottebel aan de neus) niet door de selectie heen gekomen op basis van.... Juist ja.

^* Om discussies over wat schoonheid is te voorkomen. Schoonheid is natuurlijk subjectief. Smaken verschillen en wat de een mooi vind kan een ander lelijk vinden. Hoewel objectieve schoonheid dus niet bestaat kun je wel stellen dat wanneer van de 100 mensen 99 iemand als mooi beoordelen deze persoon in algemene zin als mooi wordt beschouwd en indien 99,7% mensen iemand als lelijk zien dit persoon in als lelijk kan worden beschouwd.